domingo, 26 de outubro de 2008

Post la morto - Francisco Valdomiro Lorenz

Post kiam mi vekiĝis ekster la strikta vesto el la fizika korpo kaj jam venkis la naturan emocion naskitan de la proceso liberiganta la animon, nebridebla deziro de libereco ekscitis min.
Devigita korekti la informan bildon starigitan de la teologiaj difinoj, mi vekiĝis kaj, akcepitante la trudojn de la propra renovigo, mi revis trairi la vojon de la mondo. Mi revis koni, fine, la Teron! Aŭskulti ĝiajn maljunecon kaj grandecon! Penetri la kulturon de la popoloj kaj proksime senti la tuton de iliaj tradicioj kaj legendoj, kredaĵoj kaj kutimoj! Ne nur aŭskulti la vortojn nun elparolatajn ĉe la ruinoj de Teboj aŭ en la temploj de Benareso, sur la stratoj de Ateno aŭ sur la sanktaj lokoj de Jerusalemo, ĉe la relikvoj de Romo aŭ sur la kampoj de Francujo, sed ankaŭ parole rimarkigi la notojn de la arĥivistoj de la spirito, notojn gardantajn la saĝon de Egiptujo kaj protektantajn la Manava Dharma Sastra-n aŭ la Leĝojn de Manuo el la bramana Hindujo, Leĝojn registrantajn la notojn de Sokrato kaj la originalajn lecionojn de Jesuo, kaj kiuj povos malkaŝi al ni la ediktojn de la romaj imperiestoj kaj ripeti la parolojn de Vercingetorix, la galla heroo, kapitulacinta al la soldatoj de Julio Cezaro, por ornami ties triumfon!...
Kiu, dum la eŭforio de maldensigita spirito, ne aspiros transporti sin, de surprizo al surprizo, al la sfero de la intelekto, simile al la faleno ebria de libereco kaj lumo, flirtanta de floro al floro?

Libro Esperanto kiel revelacio
De la spirito de Francisco Valdomiro Lorenz
Pere de la mediumeco de Francisco Cândido Xavier
Esperantigita de Benedicto Silva

Nenhum comentário:

Postar um comentário